เมื่อปีที่แล้ว ฉันเย็บผ้าม่านสำหรับห้องนอนของเพื่อนไปหนึ่งชุด (เป็นงานที่เพื่อนรักจ้างทำเลยรับทำให้ …ปกติแล้วฉันไม่ชอบทำชิ้นงานใหญ่ๆเอาซะเลย) ผ้าม่านชุดนั้นเป็นผ้าม่านลายทางสีม่วงไลแลคสลับขาว ติดลูกไม้ตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อยตามใจฉัน (ต้องขอบคุณเพื่อนที่ปล่อยให้คนเย็บออกแบบเองตามใจ)
ผ้าม่านชุดนั้นถือเป็นผ้าม่านชุดแรกที่ทำเลยล่ะ ก่อนทำเลยต้องศึกษาเอาเอง เขียนขั้นตอนการเย็บไว้ไม่ให้พลาด พอทำออกมาก็ภูมิใจที่ทำได้แต่ฉันก็ประกาศออกไปว่าไม่รับทำผ้าม่านนะคะ ไม่ถนัดค้าบ
ปีนี้ มีเพื่อนอีกคนหนึ่งมาจ้างให้เย็บผ้าม่านอีก ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะไม่รับแต่จะช่วยกันหาแบบม่านที่เหมาะกับเงื่อนไขของเพื่อนให้ คุยไปคุยมาก็เลยรับทำอีก! (คราวนี้เพื่อนมีผ้าอยู่แล้ว ฉันแค่แนะว่าน่าจะทำสองชั้นในชิ้นเดียว-มีผ้าลูกไม้ไว้ช่วยบังสายตาบังแสงแดดเวลารูดม่านเปิด) ที่รับทำเพราะเพื่อนคนนี้เคยเป็นลูกค้างานกระเป๋า แถมตอนฉันไปเจอแฟนเพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของกระเป๋าที่ฉันเย็บให้ เขาก็ถือกระเป๋ามาด้วยโดยไม่รู้มาก่อนว่าวันนี้จะมาเจอคนเย็บ ตอนเห็นว่าเขาใช้กระเป๋าจริงๆในชีวิตประจำวันนะ ฉันดีใจสุดๆเลย)
ผ้าม่านที่รับทำคราวนี้มีสองชุด ชุดแรก…ส่งไปแล้ว อีกชุดหนึ่งก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์เต็มที และถึงจะเคยมีประสบการณ์เย็บม่าน แต่คราวนี้ฉันก็ยังต้องเขียนลำดับขั้นตอนไว้ละเอียดเหมือนเคย
นี่เป็นชุดแรกที่ส่งไปแล้ว ผ้าที่ใช้เป็นผ้าฝ้ายจากญี่ปุ่น เนื้อสัมผัสดี (แต่แอบหดนิดหน่อยตอนซัก) ซ้อนทับกับผ้าลูกไม้ ฉันติดแถบลูกไม้ไว้ชายม่านด้วย แต่รวมๆแล้วก็เป็นแบบที่เรียบกว่างานเมื่อปีก่อนมาก
ชุดที่สองกำลังเย็บประกอบร่างอยู่ ฉันลองลดขั้นตอนดู ผลออกมาดีใช้ได้แต่ฉันดันเรียงผ้าผิด ต้องแก้ใหม่หมด—เลยต้องทำงานหนักกว่าการค่อยๆเย็บตามลำดับซะอีก ตอนเลาะผ้ามาเย็บใหม่เลยพยายามจำเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียน อะไรๆที่มันลัด มันลดขั้นตอน…มันยิ่งต้องตรวจสอบก่อนลงมือทำให้ดี เวลาแก้จะได้ไม่ต้องรื้อใหม่หมดแบบนี้ 🙂
นี่ไง ม่านอีกชุด ในรูปนี้คือตอนที่รู้ตัวว่าทำพลาดเลยถ่ายรูปไว้—ถ่ายเสร็จก็ลงมือรื้อ ..เพลียตัวเองแต่ก็แก้เสร็จแล้วล่ะ :>
อ้อ…ลืมย้ำอีกที “ไม่รับเย็บผ้าม่าน” นะคะ ไม่รู้ว่าย้ำแบบนี้ ผลจะออกมาเหมือนคราวก่อนมั้ย ^___^
Read Full Post »